olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi
kaderin avcunun içinde dedi bana yaşlı bilge. yazılmış çoktan. sonra iki avcumu birleştirip büyük resme ulaştım.
bunun bilincindeyken daha mutlu olamam, rüya bile olsa… gelecek günler daha da güzellikleri getirecek, bunu avuçlarımdan vücudumun en ücra köşelerine dek hissediyorum.
hah bu arada, neşeme tahammülü olmayan insana tahammülüm yok.
eylüle güzelleme
tam yaz bitti derken
öyle bir eylüldü ki gelen..
bulut geçti, göz yaşlarından bihaber çimen
sadece yağmurla yıkandı
şimdi bu güzü iki ömürlük yaşamalı.
“yaz”dık bitti..
nice yıllara
09.09.07~09.09.08
gelse o şuh meclise, naz-ı tegafül eylese..
çekmecelerde, dolaplarda ne kadar gereksiz şey varsa anı niyetine sakladığım, hepsi -eğer varsa- belediye çöplüğüne doğru yola çıktı. boş kalan yerler de cabası. onları şişeler takip edecek gibi duruyor. ooh odam rahat, kafam rahat.
heh bir de -eğer varsa- beynimin karanlık çekmeceleri, onları da boşaltmayı düşünüyorum ve fekat çöp kutusunun akıbetinden korkuyorum, çekiniyorum. bilemedim belki yakında yaparım, ooh sen rahat, ben rahat.