unutulmak üzere yazılmış bir günlük
günlük yalandan insanlara gıcığım var. nedir bu insanların gereksiz samimiyet çabası çözebilmiş değilim henüz. bu insanlar neden çevremde mevcut onu da çözebilmiş değilim. halbuki ben düzenli olarak hayatımı ters yüz edip mümkün olduğunca az insan bırakmaya gayret ediyorum ama olmuyor olmuyor. misal, kelimelerin kısa ve sesli harflerinin eksik yazılmasına sinir oluyorum. özellikle bunlar samimiyet ifadesi kelimelerse. cnm, hytm filan zaten boşaltılmışlardı uzunken bile, kısaltınca ne oluyorlar bilemiyorum artık. o değil de bugün msnde kırk yılda bir konuştuğum bir kişiden bana gelen mesaj aynen şu şekildeydi:
-slm cm
-nbr
-nslsn
hayır sesli harflerle alıp veremediğin nedir? benimle alıp veremediğin nedir? onu bırak cm ne ulen?
mm filan diyecek utanmasa:S ve ayrıca evet farkındayım korkunç bir espriydi lakin bugün her şeye isyanım var.
haftasonu bursadaydım. özlemişim iyi geldi. eski mahalleye gittim. çocukluğumun geçtiği sokaklara baktım filan. sonra onca yıl komşu olduğum insanları gördüm. sanki hepsinin tek derdi vardı, benim evlenmem! hayır var mı yok mu diyen yok. tek soru: “ne zaman evleniyorsun?” sanki söylemişim anlatmışım şöyle oldu böyle oldu demişim. anlamadım, çözemedim.
günlük bugün şarkı söyleyemiyorken müzik dinlemenin o kadar da zevkli bir şey olmadığını farkettim. ama yine de söylemeden dinledim evet!
günlük çok b.ktan oldun lan sen. ama olsun seni de seviyorum ben üzülme.
seni seven kedi
öperli, severli..
slivovice 